Historyczny spór o równość płci, który w 1970 r. Dał Angielkom prawo o równości, opisuje WE CHCEMY SEKSU jako przyjemną walkę między płciami. Podobnie jak w GRASSGEFLÜSTER i KALENDER GIRLS, reżyser Nigel Cole bezwarunkowo przyjmuje kobiecość i z łatwością radzi sobie ze złożonym tematem. Podczas gdy Rita (Sally Hawkins) i jej koledzy w brytyjskiej fabryce Forda w Dagenham często pracowali tylko w bieliźnie, nawet pod koniec lat 60. miało to niewiele wspólnego z nadchodzącą falą seksu, ale raczej z nieznośnie gorącym i dusznym powietrze w hali fabrycznej. Wkrótce kołnierz robotnika w końcu pęknie. Prowadzone przez odważną Ritę kobiety strajkują: lepsze warunki pracy i „równa płaca” - równa płaca za taką samą pracę - to ich proste, ale zwięzłe żądania. Ale kobiety napotkały ostry opór ze strony kierownictwa firmy, a wkrótce także ze strony mężów. Pomoc dotycząca karabinu pochodzi z nieoczekiwanego źródła: chłopaki, ubierzcie się ciepło, Londyn, nadchodzimy! Po sukcesie swojego filmu KALENDER GIRLS Nigel Cole opiera się na typowo brytyjskim humorze i wdzięku: zdobywczyni Złotego Globu Sally Hawkins reżyseruje znakomitą obsadę aktorek jako dzielna Rita, której nie sposób się oprzeć, że ekran dosłownie wibruje i ten prawdziwy. . Historia robotnic z Dagenham jest imponująco przedstawiona w jej historycznym znaczeniu.
Chcemy seksu
